Posted at 16:07h
in
Wandering,
Life
Aquilo que foi acabará por devir nos alicerces do que veña, por máis que neste blog se esvaecera para deixar un espazo físico -alén do que non pode se transformar en cinzas-.
Estes anos pasados serán -son- os cimentos da miña persoa e non me podo sentir máis agradecida á vida, e a quen a viviu a meu carón os derradeiros doce. Recréome na ledicia do amor, do respecto e os coidados mutuos, da reciprocidade que sei fundamento do propio. Agora que o soñado foi vivido e os novos soños van atopando os ocos permeables da pel, atopo os desexos da incerteza. O que é hoxe da comezo ao que será mañá.
(more…)