Non se me ocorre mellor xeito de probar novo equipo que facelo tendo diante a xente á que se quere e que, ademais, soa así de ben… #OrgulloDeColegas #FamiliaCuir #Ifuckingloverecordingediting
Podedes velos no seu instagram… @gaeldepapel
Sinto reiterar pero é que… realmente foi un orgullo poder poñer voz a un manifesto conxunto tan lindo, por riba de todo porque detrás del están as persoas de Avante Lugo, ás que quero e respecto, ás que sinto tamén familia.
(more…)
Pois non, non estou a facer moitas fotos…
It’s not being a photographic trip…
No es que este sea un viaje de fotografías…
Esta fin de semana tiven a sorte de poder participar nestas Xornadas organizadas por LesCoruña e o Concello de A Coruña. Compartir espazo con Paco Tomás, Fernanda Tabarés e Antonio Hernández… ben, foi un luxo . Agradecida por elo, e consciente do meu papel nas marxes da creación audiovisual, só puiden prantexar a miña intervención dende a perspectiva de espectadora.
Contextualizando no espazo e no tempo, revisitando as olladas invisibles das que fala Alberto Mira, as edicións de vídeos fandom e os ‘shippeos’, pensando na miña eu adolescente, e no que fliparía se soubese que agora mesmo non son quen de nomear nin a metade dos títulos con personaxes LGBTQIA+.
VER MÁIS
‘In the time of our garden’ is officially selected as one of the finalists for the Tasty Short Film Competition of the 8th SIFFF, which will take place from October 20th to 29th, 2021. 28 films are selected as the finalists for the competition to be screened during the festival and run for the awards – “Best Short Film” and “Jury Award”.
(more…)
Alguén tivo a ben editar unha entrada co meu nome na Galipedia/Wikipedia e decátome de que hai información verificada a través dunha entrevista que, malia todo, pode dar pé a engano. Dise ‘(…) ata a defensa dos dereitos LGTBI, pasando por unha postura moi definida arredor da prostitución’. Acontece ca transmisión de información e non ten máis importancia, sen embargo gustaríame puntualizalo e sei que ao ter eliminado as entradas do blog recentemente e non ter redes, este volve ser o xeito máis directo.
(more…)
Aquilo que foi acabará por devir nos alicerces do que veña, por máis que neste blog se esvaecera para deixar un espazo físico -alén do que non pode se transformar en cinzas-.
Estes anos pasados serán -son- os cimentos da miña persoa e non me podo sentir máis agradecida á vida, e a quen a viviu a meu carón os derradeiros doce. Recréome na ledicia do amor, do respecto e os coidados mutuos, da reciprocidade que sei fundamento do propio. Agora que o soñado foi vivido e os novos soños van atopando os ocos permeables da pel, atopo os desexos da incerteza. O que é hoxe da comezo ao que será mañá.
(more…)