Vida

(Vídeo abaixo)

Ilumínanos o escintilo de todo un ano de activismo a prol dos dereitos humanos.
Xuntámonos para festexar que estamos orgulloses -nas nosas revolucións, quen quere, baila-. Para reivindicar que somos diverses -nas nosas revolucións, quen queren, dialogan-. Xuntámonos para pular pola igualdade dende a forza da nosa existencia -tan diversa-. 
Non nos esquecemos de ningunhe malia que non es poidamos nomear a todes… porque somos a forza inconmensurable do auténtico. 
Non esquecemos de onde -nin de quen vimos-. Somos o que foron. Somos, tamén, o que serán. E se hai quen avoga por unha soa cor, nós seguiremos a tecer en plural… en coreS.

(más…)

Gravo-edito algúns vídeos para accións do BDS Galiza, podédelos ver nas súas redes.

BDS (Boicot, Desinvestimento e Sancións) é un movemento xurdido en 2005 que, como as súas propias siglas sinalan, ten por obxectivo o total boicot económico, político e cultural das institucións israelís, xa sexa contra empresas do país e que colaboran abertamente co seu exército e goberno ou mesmo personalidades que se mostran favorables a eles.

(más…)

‘In the time of our garden’ is officially selected as one of the finalists for the Tasty Short Film Competition of the 8th SIFFF, which will take place from October 20th to 29th, 2021. 28 films are selected as the finalists for the competition to be screened during the festival and run for the awards – “Best Short Film” and “Jury Award”.

(más…)

Alguén tivo a ben editar unha entrada co meu nome na Galipedia/Wikipedia e decátome de que hai información verificada a través dunha entrevista que, malia todo, pode dar pé a engano. Dise ‘(…) ata a defensa dos dereitos LGTBI, pasando por unha postura moi definida arredor da prostitución’. Acontece ca transmisión de información e non ten máis importancia, sen embargo gustaríame puntualizalo e sei que ao ter eliminado as entradas do blog recentemente e non ter redes, este volve ser o xeito máis directo.

(más…)

Aquilo que foi acabará por devir nos alicerces do que veña, por máis que neste blog se esvaecera para deixar un espazo físico -alén do que non pode se transformar en cinzas-.

Estes anos pasados serán -son- os cimentos da miña persoa e non me podo sentir máis agradecida á vida, e a quen a viviu a meu carón os derradeiros doce. Recréome na ledicia do amor, do respecto e os coidados mutuos, da reciprocidade que sei fundamento do propio. Agora que o soñado foi vivido e os novos soños van atopando os ocos permeables da pel,  atopo os desexos da incerteza. O que é hoxe da comezo ao que será mañá.

(más…)